Zijn
Lopen langs de zee, op blote voeten door de branding
Langzaam verdwijnt de mensenmassa bij de strandtenten
en maakt plaats voor de puurheid van de natuur
Focus naar buiten wordt focus naar binnen
Het zand voelt stevig onder mijn voeten en het water voelt als een zachte streling eroverheen
De wind maakt al mijn zintuigen wakker
Het bijna oorverdovende geluid overstemt de straaljager, die in de verte voorbij vliegt
Mijn huid voelt in leven door de aanraking van de wind en de haren, die de wind in mijn gezicht doet waaien, kriebelen mee
Het wuivende duingras suist heen-en-weer, de ene kant glad als fluweel, de andere net een stekelvarken
En de golven, opgezweept tot metershoog, rijzen indrukwekkend op uit het water, tot hun kop breekt in een witte schuimlaag, die vanuit de branding uit elkaar rolt over het strand
Om de beurt geef ik mijn zintuigen extra aandacht, te veel om alles in een keer te bevatten
Stilstaan in en met de vele ervaringen die de natuur zomaar geeft en al wat het vraagt is openstaan
Om vervolgens te luisteren naar de stilte die in mezelf is ontstaan
En die ruimte geeft, ruimte om te ervaren wat is
In deze stilte voel ik de verbinding met alles om me heen, wordt alles één
Woorden zijn overbodig en niet toereikend om dit gevoel te omschrijven
Dit is zijn